78015, 1/350 Tirpitz dt.Kampfschiff

1/350 Tirpitz duits slagschip

Besteld: 1935
Kiellegging: 2 november 1936
Tewaterlating: 1 april 1939
In de vaart genomen: 25 februari 1941
Status: Gezonken 12 november 1944,
in Noorse wateren
Algemene kenmerken
Deplacement: 42.900 longton (leeg); 52.600 longton (volgeladen)
Tonnage:
Lengte: 253,6 meter oa
Breedte: 36 meter
Diepgang: 11 meter (standaard)
Voortstuwing en vermogen: 163.026 pk (119,82 MW)
Drie 3-bladige schroeven
Snelheid: 30,8 knopen
Bereik: 8879 zeemijlen met een snelheid van 16 knopen
Bemanning: 2800 waarvan 108 officieren
Bewapening: 8x 380 mm (4x2)

12x 150 mm (6x2)
16x 105 mm luchtafweer (7x2)
16x 37 mm luchtafweer (8x2)
72x 20 mm luchtafweer

8x 533 mm torpedobuizen
Vliegtuigen en faciliteiten: 4; 2 katapulten

De Tirpitz was een Duits slagschip dat van 1941 tot 1944 dienst heeft gedaan. Het was genoemd naar admiraal Alfred von Tirpitz en was het zusterschip van de twee jaar oudere Bismarck.

Dit was tijdens de Tweede Wereldoorlog het grootste slagschip dat de Duitsers bezaten. Het werd op 25 februari 1941 te water gelaten in Wilhelmshaven. Aangezien het zusterschip Bismarck al op de eerste uitvaart tot zinken werd gebracht, werd de kans gemist de twee giganten op een gezamenlijke missie uit te sturen.

De Tirpitz bracht de oorlogsjaren vrijwel permanent in de fjorden van Noorwegen door, omdat de ondergang van de Bismarck in mei 1941 wel had bewezen dat grote Duitse oppervlakteschepen eigenlijk te kwetsbaar waren voor lange rooftochten op de Atlantische Oceaan. Het schip heeft in totaal maar drie missies kunnen uitvoeren. Twee missies (operatie Sportpalast en Rösselsprung) waren aanvallen op konvooien, een missie (operatie Sizilien) was een gezamenlijke aanval met de Scharnhorst op Spitsbergen. Door haar aanwezigheid bij de Noordkaap heeft ze de geallieerde zee- en luchtstrijdkrachten echter wel lange tijd bezig gehouden. In het hoge noorden had de Tirpitz gezelschap van de kruiser Admiral Hipper, het slagschip Scharnhorst en de pantserschepen Admiral Scheer en Lützow. Toen de Scharnhorst bij een missie rond Kerstmis 1943 ten onder ging en de andere zware eenheden naar de Oostzee vertrokken, bleef de Tirpitz alleen in het hoge Noorden achter, wat haar de bijnaam verschafte van de "Eenzame koningin van het Hoge Noorden".

Een eerste aanval op het schip door de Britse marine werd op 22 september 1943 uitgevoerd door een geheim commando van drie speciaal voor deze aanval ontworpen en gebouwde X-boten (mini-onderzeeërs). Bij deze Operatie Source werd wel zware interne schade aangericht, maar de Tirpitz werd niet tot zinken gebracht. Op zich was het een uitstekend plan om de kiel van de Tirpitz te "breken" met Amatol ladingen die allen onder de kiel werden gelegd. Doordat een der X-boten pech kreeg en boven water kwam, werd de bemanning van de Tirpitz gealarmeerd en werd het schip vlak voor de detonatie van zijn ligplaats weggemanoeuvreerd. Hierdoor werd de gezamenlijke uitwerking van de overgebleven ladingen aanzienlijk verminderd.

De Britten lanceerden vanaf het voorjaar van 1944 aanval op aanval tegen de Tirpitz die in de Altafjord lag. Een viertal aanvallen had enig succes, de meesten misten echter het doel.

Op 3 april 1944 werd de Tirpitz op zijn ligplaats in de Altafjord door een raid met Barracuda-torpedobommenwerpers en jachtvliegtuigen verrast; het schip liep enorme schade op en meer dan honderd bemanningsleden werden tijdens de aanval gedood. Door de geringe hoogte waarop de 800 kg bommen afgeworpen werden liep de Tirpitz echter inwendig weinig schade op. Op 24 augustus ketste een 250 kg bom af op een zware geschutstoren en wist een andere bom een aantal dekken te doorboren, zonder veel schade aan te richten.

Hierna werd van ligplaats veranderd; het schip ging nu voor anker nabij Tromsø. De luchtverdediging van de Tirpitz werd niet alleen continu versterkt met lichte FLAK, maar ook de 38 cm torens waren inmiddels in staat een speciaal soort fragmentatiegranaten te schieten om de aanvallende vliegtuigen al op grote afstand te kunnen beschieten. Verder is op de Tirpitz zelfs een periode een Würzburg-radar Gerät geïnstalleerd geweest, waardoor al op grote afstand een vijandelijke luchtaanval getraceerd kon worden. Focke-Wulf 190 jachtvliegtuigen zorgden voor de jagerverdediging. Een deel van het machinekamerpersoneel van de Tirpitz werd op de wal gestationeerd, aangezien het niet direct voor de verdediging van het schip noodzakelijk was.

Op 15 september was een aanval met Avro Lancaster bommenwerpers van het 617e squadron succesvol en drong een 5.500 kg 'Tallboy' bom - destijds de zwaarste bom - in het voordek, waardoor er veel schade ontstond. Door de schokgolven en eerdere beschadigingen was het schip niet meer in staat om een hoge snelheid te varen. De Kriegsmarine achtte de Tirpitz niet meer volledig herstelbaar, althans niet zonder die te verslepen naar een droogdok in Duitsland, wat te gevaarlijk was. In Britse ogen bleef de Tirpitz echter een potentieel gevaar, dat geëlimineerd moest worden.

De Tirpitz ging nu voor anker vlak boven een zandbed. Dit moest verhinderen dat het schip in de diepe fjord verloren zou gaan indien het tot zinken werd gebracht. Op 12 november 1944 werd de Tirpitz door Britse Avro Lancaster bommenwerpers, ook weer met 'Tallboys', eindelijk tot zinken gebracht in de Tromsøfjord. Door nabijtreffers was het zandbed onder de Tirpitz volledig weggeslagen, waardoor het schip kapseisde. In het gekapseisde schip zaten 1.058 bemanningsleden opgesloten van wie er 87 gered konden worden, door ontsnappingsgaten in de bodem te branden. Tussen 1949 en 1957 werd de Tirpitz tot schroot verwerkt.

Tamiya nummer: 78015

EAN: 495034480151